نقش هوش اخلاقی و ادراک خطر در پیش‌بینی فرسودگی تحصیلی و اهمال‌کاری دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش هوش اخلاقی و ادراک خطر در پیش‌بینی فرسودگی تحصیلی و اهمال‌کاری دانش‌آموزان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری کلیه‌ی دانش‌آموزان دبیرستانی بودند که در نیمسال اول سال تحصیلی 95-1394 در شهرستان قروه مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه، نمونه‌ای به حجم 120 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های فرسودگی تحصیلی، پرسشنامه اهمال‌کاری، پرسشنامه هوش اخلاقی و ارزیابی شناختی حوادث پرخطر استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌های تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه‌های هوش اخلاقی و ادراک خطر 4/79 درصد از کل واریانس‌های اهمال‌کاری و 5/48 درصد از کل واریانس‌های فرسودگی تحصیلی را در دانش‌آموزان تبیین می‌کنند. نسبت F نیز نشان داد که پیش‌بینی اهمال‌کاری و فرسودگی تحصیلی معنادار است (000/0P=)؛ بنابراین توجه به متغیرهایی مانند هوش اخلاقی که «هوش حیاتی» برای همه انسان‌ها و ترکیبی از دانش، تمایل و اراده است، گام مهمی در پیشگیری از فرسودگی تحصیلی و اهمال‌کاری دانش‌آموزان است.